Poezyjnie, czyli kilka pomysłów na lekcje z poezją w tle

Czy mówiłam Wam, że kocham poezję? Nie? Więc to prawda. Dobrze się czuję ze słowami i między nimi, odnajduję się w gąszczu metafor, epitetów, oksymoronów, uwielbiam „gmerać” w wierszach, rozkładać je na części pierwsze. Czy poezję kochają też moi uczniowie? Rzekłabym… niekoniecznie. 😉 Czuję się z tą miłością odosobniona i niezrozumiana. 😉 Mimo tego niezrozumienia szukam sposobów, by przełamać barierę niechęci do analizowania i czytania poezji wśród moich gimnazjalistów. Wymyśliłam już kilka sposobów, którymi podzielę się z Wami w kolejnych wpisach, a oto jeden z nich.

Aby urozmaicić swoją pracę i zaktywizować uczniów, postanowiłam zamknąć podręcznik i sięgnąć do odmętów internetu. 🙂 Dokładniej, to zachęcić uczniów, by siągnęli sami. Zadanie dla mnie samej było o tyle trudne, że musiałam zrobić to w tak umiejętny sposób, by uczniowie nie mogli korzystac z tzw. ściąg. Wymyśliłam więc twórczą pracę, polegającą na tym, by każdy uczeń znalazł w domu stronę z poezją, ale taką, gdzie spotka autorów spoza podręcznika. Chętnie widziane były wiersze współczesne, nieznanych twórców, o których czasem nikt nie słyszał. Należało więc pobawić się w literackiego detektywa, znaleźć ciekawą stronę z poezją, przejrzeć utwory liryczne tam zawarte, następnie wybrać jeden, przepisać go na kartkę i przeprowadzić jego interpretację wraz ze wskazaniem środków poetyckich. Standardowo, należało odpowiedzieć na pytania: Kim jest podmiot liryczny? O czym mówi w wierszu? Jakimi środkami stylistycznymi się posługuje? Jaki jest nastrój utworu? Dodatkowo należało uzasadnić, dlaczego wybrało się właśnie ten utwór. Zadanie było długoterminowe, ale powiem szczerze, że warto było czekać na uczniowskie prace.

Dzięki temu zadaniu zyskałam pewność, że uczniowie samodzielnie wykonali zadanie, a niektóre prace było niezwykle ciekawie przedstawione i zinterpretowane. Zobaczcie sami.

IB